Seks en hormoontherapie

Veranderingen in seksueel verlangen

Een hormoontherapie brengt voor trans personen veranderingen met zich mee in seksueel verlangen, activiteit en plezier. Ook de gevoeligheid van de genitaliën kan veranderen. Anderzijds zijn er ook trans personen die geen opvallend verschil opmerken in seksueel verlangen. Voor sommige trans personen blijkt een hormoontherapie voldoende te zijn om een tevredenheid met het lichaam te bereiken en die ook zorgt voor seksuele tevredenheid.

Andere trans personen vinden chirurgische ingrepen wel noodzakelijk. Seksualiteit is uiteraard niet alleen afhankelijk van hormonen of van biologische factoren: de relatie, intimiteit, stress, kinderen, enz. spelen een al dan niet belangrijke rol. De eerdere interesse in en ervaring met seks zijn ook bepalende factoren. 

Testosteron 

Personen die een testosteron behandeling volgen, ervaren vaak een toename van seksueel verlangen en opwinding en krijgen dus meer zin in seks, zo toont Vlaams onderzoekExterne link1 .

Sommige trans personen ervaren ook veranderingen in orgastisch gevoel. Dit wil zeggen dat orgasmes krachtiger en korter worden. Door de toediening van testosteron groeit de clitoris, waardoor die vaak gevoeliger wordt dan voordien. Ook wordt deze soms een beetje stijf bij seksuele opwinding.

Verder zorgt testosteron er soms voor dat het genitaal minder vochtig wordt. Veel trans personen ervaren dit doorgaans als positief, maar dit kan er ook voor zorgen dat er sneller irritatie ontstaat tijdens penetratie. In dat geval is het gebruik van glijmiddel sterk aan te raden. 

Oestrogenen en antiandrogenen 

Bij personen die een oestrogenen en antiandrogenen behandeling volgen, blokkeert de testosteronproductie. Hierdoor wordt de borstontwikkeling van de meeste trans personen gestimuleerd en worden ze doorgaans gevoeliger.

In tegenstelling tot trans mannen of personen met een vrouwelijk toegewezen geboortegeslacht, merken veel personen die oestrogenen nemen initieel een daling in seksueel verlangen en seksuele opwinding. Zij hebben dus vaak minder zin in seks wanneer ze starten met een hormoontherapie. Daarbij komt dat ze minder makkelijk (of geen) een erectie (meer) krijgen. Als een erectie nog gewenst is, kan de hormoontherapie hierop afgestemd worden. De arts of endocrinoloog kan bijvoorbeeld een erectie bevorderend middel voorschrijven.  

Het seksueel verlangen na het starten met hormoonbehandeling is gemiddeld genomen vergelijkbaar met dat van cisgender vrouwen. Het gaat dus meestal niet om een abnormaal laag seksueel verlangen, maar het verschil met vroeger kan een aanpassing vragen. Slechts 1 op de 5 ervaart de vermindering in seksueel verlangen als lastig. Bovendien stijgt het seksueel verlangen vaak terug eens de transitie verder gaat en het lichaam beter bij de genderidentiteit past. Daarnaast ervaren ook personen die oestrogenen nemen veranderingen in orgastisch gevoel: orgasmes worden langer en intenser.